Johnny Hallyday - La viva come on say
Johnny
Hallyday - La viva come on say
Ik ben nooit een grote fan geweest van de zanger Johnny
Hallyday. Wel een kleine. Ik was acht jaar toen hij met Pour moi la vie va commencer een
hit had in Nederland. De meeste cafés hadden in die tijd een jukebox, ook het
café waar ik op zondagmorgen vaak kwam (mijn vader dronk er na de Heilige Mis
in alle vroegte stiekem een borrel). Ik was maar net groot genoeg om de
toetscombinaties te vormen waarmee de hit van Johnny kon worden besteld. Ik
zong telkens mee, maar la vie va commencer werd bij mij la viva come on say. Frans
kende ik nog niet, een woordje Spaans en Engels blijkbaar wel.
# Rocker maar ook Cowboy
Johnny Hallyday verkocht meer dan 100 miljoen platen, maar
buiten het Franse taalgebied bleef hij een nobele onbekende: het blad Rolling
Stone omschreef hem ooit als 'the biggest rock star you've never heard of'. Wat
mij in La vie va commencer aantrok, was niet zozeer zijn stem, maar zijn imago.
Ik had ergens een foto van hem gezien (waarschijnlijk op de hoes van de single)
waarop hij gekleed ging als cowboy. Naast een rocker was Johnny ook een cowboy:
rockers zeiden me niet zo veel op die leeftijd, cowboys des te meer.
(Tekst gaat verder onder de clip)
Ik heb Johnny Hallyday nooit ontmoet, maar in de jaren '70 raakte
ik bevriend met een impresario die hem beroepshalve kende. Volgens hem was
Johnny een arrogante kwast en een onmogelijke figuur. Ik stond er verder niet
bij stil, dacht: Oké, grote ster, arrogante vent, kan gebeuren. Maar enkele
jaren geleden was ik in een Franse kustplaats waar veel sterren een villa hadden
gehad, ook Johnny. De mensen daar waren juist heel positief over hem. Op de
eerste dag had hij alle inwoners van het plaatsje, een paar duizend zielen,
uitgenodigd voor een strandfeest. Iedereen had hem de hand mogen schudden en de
nodige drankjes en versnaperingen op zijn kosten mogen nuttigen. Aan het eind
van de avond had hij de microfoon genomen en iets gezegd als: "Zo, nu
kennen we elkaar, ik ben gewoon Johnny, één van jullie. Geen reden om me raar
aan te staren bij de bakker of in de krantenwinkel, we groeten elkaar
gewoon." Dat stelden de mensen daar op prijs. Johnny was volgens hen heel
anders dan bijvoorbeeld Alain Delon, die enkele maanden in het plaatsje had
gewoond maar de inwoners hooghartig had genegeerd.
# Rocker maar geen hippie
Naast rocker was Johnny ook acteur en als cowboy wilde hij
graag een western maken. In 1969 ging die wens in vervulling toen de Italiaanse
regisseur Sergio Corbucci hem koos als hoofdrolspeler voor de spaghettiwestern
Gli Specialisti (in het Frans, het was een co-productie, Le Spécialiste). De film werd geen groot succes (behalve natuurlijk in
Frankrijk), maar is tamelijk uniek vanwege een bizar detail. In de film lopen
namelijk vier weerzinwekkende personages rond die zijn gemodelleerd naar het
voorbeeld van de toenmalige bloemenkinderen. Dat was een idee van Corbucci, een
man met communistische sympathieën in wiens ogen de hippies parasieten waren:
hij weet het mislukken van de Mei-revolutie van 1968 en het uitblijven van een politieke omwenteling in Europa aan hun pacifisme.
Vier weerzinwekkende personages ... |
Hoewel Johnny een goede zakenman was en voor zover ik weet nooit linkse sympathieën heeft gekoesterd (aan het eind van
zijn leven sympathiseerde hij met het Front National), stemde hij onmiddellijk
in met het idee. Een nu vergeten hippie, Antoine, had een liedje geschreven
waarin hij beweerde dat de platenmiljonair Johnny Halliday in een dierentuin
thuishoorde. Johnny had onmiddellijk een 'antwoordsong' geschreven, "Cheveux
longs, idées courtes" waarin hij beweerde dat het bij de hippies veel geschreeuw was, maar weinig wol: ze schreeuwden hard, maar droegen niets bij aan de verbetering van de wereld. In de film wordt op een heel merkwaardige wijze met
de hippies afgerekend: de held van de film, gespeeld door Johnny Hallyday, is
aan het slot zwaar gewond en heeft geen kogels meer, maar de hippies zijn zo
bang voor hem dat ze op de vlucht slaan terwijl hij al strompelend op hen
afkomt. Zijn faam als spécialiste is genoeg om deze parasieten weg te jagen ...
R.I.P. Rocker,
cowboy, acteur
Cheveux longs, idées courtes
Écrire sur son blouson
La guerre doit s'arrêter
Assis sur son derrière
Avec les bras croisés
Les bonzes du Vietnam
N'y ont jamais pensé
Tout ce qu'ils ont trouvé
C'est partir en fumée
Da-da-da-da-dam
Da-da-da-da-dam
Mais bien sûr leurs cheveux
Ne sont pas assez longs
Reacties
Een reactie posten